شاید شما هم از جمله زنانی باشید که به دلایلی دندانتان را ازدست دادید و نیازمند ایمپلنت دندان هستید؛ اما به دلیل بارداری، این سؤال برایتان پیش میآید که آیا میشود این عمل را انجام داد؟ آیا با آسیبی به جنین وارد نمیشود؟
به طور کلی در دوره بارداری وضعیت جسمی بانوان تا حد بسیاری تحت تاثیر قرار میگیرد. تاثیرات این دورهی حساس، بیشتر روی دهان و دندان زنان حس میشود و باعث مشکلاتی همچون تورم قسمت لثه، التهاب لثهها ودهان یا عفونت میشود. بیشتر بانوان در بارداری شاهد خونریزی لثه و همچنین التهاب آن هستند.
عدم رسیدگی به این مشکلات امکان دارد که سبب ازدستدادن دندانها به دلیل عفونت و پوسیدگی آنها شود. خیلی از افراد فکر میکنند که بانوان باردار، برای بهبود سلامت دهان خود تحت درمان قرار بگیرند که البته این عقیده، بسیار نادرست است. در ادامهٔ این مقاله سعی داریم به بررسی امکانپذیر بودن ایمپلنت دندان در دورهٔ حاملگی بپردازیم.
فهرست
در این مقاله به موضوعات زیر میپردازیم:
- ایمپلنت دندانی و چگونگی انجام آن
- دلایل ممنوعیت انجام ایمپلنت در بارداری
- امکان انجام ایمپلنت در دوران حاملگی وجود دارد؟
- ایمپلنت در شرایط اورژانسی
- نکات مراقبتی ایمپلنت در بارداری
ایمپلنت دندانی و چگونگی انجام آن
ایمپلنت دندان جایگزینی مصنوعی است که امروزه درمانی استاندارد است برای پر نمودن جای خالی دندانهایی که به هر علتی از دست میروند. در واقع ایمپلنت دندانی نوعی پیچ کوچک است که در نوعی عمل جراحی درون استخوان فک جای میگیرد (که بهخوبی با استخوان فک جوش بخورد و آمادهٔ پذیرفتن تاج مصنوعی شود).
به این صورت است که این پیچ کوچک (پایهٔ ایمپلنت) به شکل ریشهٔ دندان عمل میکند؛ در نتیجه ایمپلنت دندان به تکیهدادن به دندانهای کناری نیازی نداشته و خودش در استخوان فک ثابت است. در نتیجه ایمپلنت دندان بهترین روش جایگزینی دندان افتاده است.
در بیشتر مواقع ایمپلنت دندان از جنس تیتانیوم است؛ اما گاهی ایمپلنتهای دندانی از زیرکونیا هم ساخته میشوند. هم تیتانیوم و هم زیرکونیا، هر دو عناصری هستند که با بدن انسان سازگار بوده و در واقع سیستم ایمنی ما آنها را مهاجم تشخیص نداده و واکنش بدی به آنها نشان نمیدهد.
فرآیند انجام ایمپلنت دندان
امروزه فرایند ایمپلنت یکی از موفقترین درمانهای دندانی است و تقریباً درصد موفقیتش نزدیک به نود و هشت درصد است.
اگر بخواهیم مراحل کاشت ایمپلنت را به طور خلاصه برای شما شرح دهیم، بهصورت زیر دستهبندی میشود:
بررسی وضعیت دهان و دندان شما:
پزشک در مرحلهٔ اول وضعیت دهان و دندانتان را بررسی کرده و عکسهای موردنیاز را از دندانهای شما میگیرد. در این قسمت حجم و کیفیت استخوان فک شما بهدقت مورد بررسی قرار میگیرد که مقدار پشتیبانی ایمپلنت توسط
استخوانهای شما تعیین شود.
نوبتدهی و برنامهریزی برای ایمپلنت دندان:
پزشک برای شما نوبت جراحی مشخص کرده و یک برنامهریزی کلی برایتان انجام میدهد.
بیهوشی یا بیحسی موضعی:
قبل از عمل، با استفاده از بیحسی موضعی، قسمت موردنظر را بی حس میکنند، برخی از هم افراد نیازمند بیهوشی هستند.
کشیدن دندان قبلی:
اگر دندان آسیبدیدهٔ شما هنوز هم کشیده نشده باشد، پزشک در ابتدا باید بهصورت کاملاً ملایم و آرام، این دندان را بکشد (که آسیبی به بافتهای اطراف وارد نشود).
در این مرحله در صورت نیاز، پیوند استخوان انجام میدهند. به این صورت که مواد پیوندی، در داخل حفرهٔ خالی استخوان ریخته میشود؛ اگر نیاز به این کار پیدا شود، پزشک باید باتوجهبه وضعیت شما، بین دو تا شش ماه صبر کرده تا استخوان شما آمادهٔ جراحی شود.
سوراخ نمودن استخوان فک:
مرحلهٔ بعدی پس از کشیدن دندان آسیبدیده، سوراخکردن استخوان فک است که این کار با دریل مخصوص دندانپزشکی انجام میشود. طی این مرحله یک سوراخ به اندازهٔ موردنیاز در استخوان فک ایجاد شده و ایمپلنت در آن جای میگیرد و پس از آن این سوراخ با قطعهای کوچک بسته میشود.
بخیهٔ لثه:
امکان دارد که دندانپزشک شما لثهٔ اطراف ایمپلنت را بخیه کند و سر ایمپلنت را بیرون بگذارد.
زمان انتظار:
بعد از مرحلهٔ جایگذاری ایمپلنت، باتوجهبه شرایط شما، ممکن است مدتی را در حدود دو تا شش ماه شما را منتظر بگذارد. در این مرحله به شما توصیه میشود که هیچ فشاری را به ایمپلنت وارد نکنید تا استخوان بهخوبی رشد کرده و به ایمپلنت جوش بخورد.
اباتمنت:
بعد از اینکه استخوان و ایمپلنت بهخوبی به هم جوش خوردند، نوبت به مرحلهٔ قراردادن اباتمنت میرسد. متخصص، پیچ درپوش مانند ایمپلنت را بازکرده و قطعهٔ اباتمنت را روی ایمپلنت قرار میدهد.
اباتمنت در واقع همانند پایهای برای اتصال روکش عمل میکند (روکش روی آن نصب میشود).
قالبگیری:
از ایمپلنت (که در این مرحله اباتمنت روی آن نصب شده) قابل میگیرند تا بر اساس آن روکش را بسازند.
وصل کردن روکش ایمپلنت دندان:
پس از آن که روکش آماده شد، روی ایمپلنت قرار میگیرد (قرارگیری روکش میتواند هم با پیچ و هم با چسب مخصوص انجام شود).
دلایل ممنوعیت انجام ایمپلنت دندان در بارداری
مزایا و معایب ایمپلنت دندان بسیار زیاد است. توصیهی اغلب دندان پزشکان این است که در دوران حاملگی عمل ایمپلنت دندان انجام نشود و اگر دندانهایتان مشکلی دارند، پس از زایمان به این مشکل رسیدگی کنید.
قسمتی از مهمترین مضرات این فرایند را در دوران حاملگی، به شرح زیر است.
قرارگیری در معرض اشعه ایکس برای نوزاد خطرناک است:
همانطور که قبلاً اشاره کردیم، ایمپلنت درست در استخوان فک جای میگیرد و دندانپزشک جهت بررسی نمودن استخوان فک، به تصویربرداری با استفاده از اشعه ایکس نیاز دارد.
خوشبختانه اشعه ایکسی که برای ایمپلنت و بهطورکلی برای مشکلات دندانی استفاده میشود، به دلیل قرارداشتن در ناحیهٔ سر، به جنین آسیبی نمیرساند.
امّا شما تصور کنید که اگر به دلایلی این اشعه به جنین اصابت کند، چه مشکلاتی برای جنین ایجاد میشود. در نتیجه بهترین راهحل برای پیشگیری از این قضیه، جلوگیری از انجام ایمپلنت دندان است.
بیهوشی و یا بیحسی موضعی ایمپلنت دندان در این دوره خطرناک است:
معمولاً ایمپلنت دندان با یک عمل جراحی ساده و بیحسی موضعی قابلانجام است؛ اما گاهی، در برخی شرایط، متخصص ترجیح میدهد که جراحی ایمپلنت را با بیهوشی انجام دهد. در واقع این بیهوشی در برخی مواقع نیاز است. بیهوشی در دوران حاملگی اصلاً پیشنهاد نمیشود.
تحمل اضطراب زیاد مادر، در دوران بارداری برای جنین خطرآفرین است:
پیچیدگی این فرآیند میتواند خانم باردار را عصبی کند. اضطراب و استرس در دورهی حاملگی، ریسک موضوع را میتواند بیشتر کرده و سبب افزایش فشار خون شود و همان طور که میدانید، فشار خون بالا برای جنین مضر است.
به علت اینکه ایمپلنت دندان فرایندی است که نیازمند جراحی است، میتواند سطح اضطراب شما را بالا ببرد.
در نتیجه توصیه میشود که تاحدامکان از انجام این عمل در دورهٔ بارداری، پیشگیری شود.
کلسیم بدن مادر در اثر انجام ایمپلنت دندان کاهش مییابد:
همانطور که میدانید، پایههای ایمپلنت، درون استخوان فک قرار میگیرد و در واقع ایمپلنت به استخوان جوشخورده میشود.
در دوران حاملگی، جنین به علت رشد سریع خود، نیازمند به مقدار زیادی کلسیم است و این کلسیم موردنیاز را از مادر خود کسب میکند.
به همین دلایل، انجام عمل ایمپلنت میتواند چالشهایی را به همراه داشته باشد.
ریسک ایجاد عفونت:
امروزه ایمپلنتهای دندانی دارای موفقیت زیادی هستند و معمولاً مشکلی ایجاد نمیکنند.
امّا برای بعضی از اشخاص خاص، این فرایند با شکست روبهرو میشود.
یکی از شایعترین نوع شکست ایمپلنت، عفونت است. مشخصاً ایجاد عفونت در ایمپلنت و یا لثه، مشکلاتی را در بارداری ایجاد میکند و این مورد هم از جمله مواردی است که میتواند خطر انجام این عمل را در هنگام بارداری افزایش دهد.
امکان انجام ایمپلنت دندان در دوران حاملگی وجود دارد؟
همانطور که گفتیم، ایمپلنت دندان از ایمنترین روشهای جایگزینی دندان ازدسترفته محسوب میشود، امّا بااینوجود، به دلایلی که تعدادی از آنها در بالا ذکر شد، اکثر پزشکان این عمل جراحی را در دوران حساس بارداری، توصیه نمیکنند.
تقریباً همیشه به زنان باردار توصیه میشود که جایگزینی دندانهای از دست رفتهٔ خود را به پس از زایمان موکول کرده و از انجام این فرایند پرهیز کنند.
پزشکان معتقدند که تغییرات هورمونی عظیمی که در بدن زنان در دورهٔ حاملگی اتفاق میافتد، تمامی قسمتهای بدن مادران را تحتتأثیر قرار داده و همین امر موجب مشکلات زیادی برای ایمپلنت مانند کاهش سرعت روند اتصال ایمپلنت به استخوان را ایجاد میکند.
همچنین اتصال ایمپلنت به استخوان در این فرایند کلسیم زیادی نیاز دارد و همانطور که قبلاً اشاره شد، جنین نیز برای رشد خود از مواد معدنی بدن مادر استفاده میکند که همین امر موجب اختلالاتی در روند اتصال ایمپلنت به استخوان میشود.
پس از بهاتمامرسیدن عمل ایمپلنت، دندانپزشک شما ممکن است جهت کاهش درد و یا بهمنظور جلوگیری از عفونت، مسکنها و یا آنتیبیوتیکهایی را تجویز کند، و مصرف این نوع داروها برای مادران باردار خطرآفرین است (چون وارد خون مادر شده و از طریق بندناف وارد بدن جنین میشود و سلامت جنین را به خطر میاندازد).
ایمپلنت دندان در شرایط اورژانسی
دندانهای برخی از افراد، در برخی از مواقع، مشکلات عجیب و شدیدی را برایشان به همراه میآورد که پزشک در این شرایط اورژانسی ایمپلنت را برای این افراد تجویز میکند. در واقع جنین در طی سهماهه اول بارداری رشد سریعی دارد و آسیبپذیری بیشتری هم دارد؛ یعنی قرارگیری در معرض اشعه ایکس و مصرف داروها و مسکنها خطر بیشتری برایش به دنبال دارد، در نتیجه پزشک ممکن است ایمپلنت دندان را برای سهماهه دوم بارداری تجویز کند.
در این شرایط اورژانسی برای انجام این عمل جراحی، دندانپزشک مراقبتهای ویژهای را رعایت میکند، برای مثال از لباسهای مخصوصی که در برابر اشعهٔ ایکس مقاومت دارند، برای مادر استفاده میشود. اشعهٔ ایکس میتواند برای جنین بسیار خطرناک باشد، در نتیجه تلاش بسیاری برای برخوردنکردن اشعه با شکم مادر انجام میشود.
هنگام عکسبرداری از دندانهای مادر، معمولاً از شکمبندهای مخصوص استفاده میکنند تا تابش اشعهٔ ایکس را به شکم، به حداقل برسانند.
در سهماهه سوم هم به دلیل وزنگیری زیاد جنین، مادر سنگین شده و فعالیتهای روزانهٔ مادر بهشدت کندتر میشود. مثلاً در این ماهها، بانوان حتی بهسختی میتوانند برای طولانیمدت بنشینند و این مورد برای عمل ایمپلنت مشکلآفرین است.
نکات مراقبتی ایمپلنت دندان در بارداری
باتوجهبه تمامی خطرات نامبردهشده در این مقاله، بهترین موقع برای انجام ایمپلنت دندان، بعد از زایمان است. در نتیجه توصیه میکنیم که پس از زایمان و در صورت مناسببودن تمامی شرایط مادر، ایمپلنت انجام شود.
حتی برخی از پزشکان معتقدند که اشعه ایکس در دوران شیردهی هم خطرناک بوده و حتی در زمان بعد از زایمان هم ایمپلنت توصیه نمیشود.
همینطور مصرف آنتیبیوتیک در دوران شیردهی هم به دلیل امکان واردشدن دارو از طریق شیر به بدن نوزاد، توصیه نمیشود.
با وجود تمامی این موارد، بهترین راهحل برای شما، مشورت با پزشکتان و بررسی وضعیت شما است.
موارد کم خطر بارداری
در نظر داشته باشید که انجام برخی از درمانهای دندانی همچون پر کردن دندان برای مادران باردار بسیار کمخطرتر است. از موارد زیر میتوان بهعنوان کمخطرترین موارد درمانی برای دوران حاملگی اشاره کرد:
- استفاده از آنتیبیوتیکهای کمخطرتر
- پر کردن دندان و ترمیم ظاهری
- استفاده از داروهایی که امکان عبورشان از جفت کمتر است
نتیجهگیری:
در نتیجه با وجود بیخطر بودن جراحی ایمپلنت و موفقیت زیاد این عمل، بهتر است که به دلایلی همچون عکسبرداری با استفاده از اشعه ایکس، بیحسی یا بیهوشی، استرس و فشار روانی، احتمال کاهش مواد معدنی بدن مادر و همچنین امکان ایجاد عفونت، ایمپلنت درمانی به بعد از زایمان و موقعی که پزشک صلاح میداند، موکول شود.
درهرصورت بهترین راهحل پیشروی شما مشورت با دندانپزشک و مراجعه به یکی از کلینیکهای معتبر مانند کلینیک دندانپزشکی ارغوان کرج و دریافت مشاوره است.
بدون نظر